اثرات مهار ژن نوکلئوستمین بر روی رشد و مرگ رده سلولی nb4به عنوان مدل آزمایشگاهی لوسمی پرومیلوسیتیک حاد انسانی

زمینه و هدف: لوسمی پرومیلوسیتیکی حاد(apl) نوعی بیماری خونی بدخیم می باشد که در اثر تکثیر بی رویه و عدم تمایز سلول های بنیادی خون ساز ایجاد می شود. از راهکارهای اخیر در درمان لوسمی شناسایی مسیرهای سیگنالی درگیر در سلول های بنیادی سرطان خون می باشد. نوکلئوستمین (ns) نقش عمده ای در کنترل رشد و خودنوزایی سلول های بنیادی و سرطانی دارد. در اینجا، اثرات خاموشی ژن ns بر روی رشد، تمایز و مرگ رده سلولی nb4 به عنوان مدل apl برای اولین بار بررسی شده است. روش بررسی: سلول های nb4 در حضورغلظت nm200 از ns-sirna کشت داده شدند. سطوح بیان ژن ns توسط rt-pcr بررسی گردید. به منظور بررسی مهار رشد و مرگ سلولی به ترتیب آزمون دفع رنگ تریپان بلوو میکروسکوپ فلورسنت به کار گرفته شد. تمایز ازنظر ریخت شناسی و بیولوژیکی به ترتیب با استفاده از رنگ آمیزی رایت-گیمسا و فعالیت فاگوسیتیکی ذرات لاتکس بررسی شد. یافته ها: ns دارای بیان بالایی در سلول های nb4 می باشد. 48 ساعت پس از تیمار، سطح mrna - ns در مقایسه با سلول های کنترل به میزان 1/36% کاهش یافت. 72-12 ساعت پس از تیمار رشد سلول ها به میزان 1/35% کاهش یافت و همراه با آن ویژگی های تمایز نظیر کاهش نسبت هسته به سیتوپلاسم و هضم ذرات لاتکس مشاهده شد که تمایز به سمت رده مونوسیت -ماکروفاژی را تائید کردند. نتیجه گیری: با توجه به اثرات مهار رشدی و تمایزی مهار ns در سلول هایnb4 ، ns می تواند به عنوان یک هدف جدید در درمان بیماران apl پیشنهاد شود.